Komunikat prasowy

"Tadeusz Konwicki uczył nas przez dziesięciolecia, jak kochać ojczyznę bez megalomanii i zaślepienia, jak zmagać się z "kompleksem polskim", stawiać czoło naszym "małym apokalipsom", wiercić "dziurę w niebie" naszych przeznaczeń. Za tę lekcję troski o prawdę, wolność i godność ludzką dziękujemy Tadeuszowi Konwickiemu" - napisał Adam Michnik.

Tadeusz Konwicki - znakomity pisarz i reżyser filmowy - urodził się w 1926 r. w Nowej Wilejce pod Wilnem. Ukończył liceum na tajnych kompletach podczas II wojny. Jako żołnierz AK brał udział w akcji "Burza" na terenach Wileńszczyzny, a potem walczył w partyzantce antysowieckiej. Po rozwiązaniu oddziału przedostał się przez nowe granice Polski, gdzie, gdzie podjął studia polonistyczne na UJ i UW.

Jest autorem powieści takich jak "Sennik współczesny", "Wniebowstąpienie", "Nic albo nic", "Mała Apokalipsa", "Bohiń". Filmy w reżyserii Tadeusza Konwickiego - "Ostatni dzień lata" (1958), "Zaduszki" (1961), "Salto" (1965), "Jak daleko stąd, jak blisko" (1971) - przeszły do klasyki polskiej kinematografii.

Konwicki wyreżyserował też "Dolinę Issy" (wg powieści Czesława Miłosza) i "Lawę" (wg "Dziadów" Adama Mickiewicza). Jest ponadto autorem filmowych scenariuszy - m.in. do dzieł Jerzego Kawalerowicza "Matka Joanna od Aniołów" (1961) i "Faraon" (1966) oraz do "Jowity" Janusza Morgensterna (1967). W latach 1956-1968 był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego "Kadr".

Tytuł Człowieka Roku "Gazety Wyborczej" przyznawany jest od 1999 roku wybitnym postaciom świata polityki i kultury. Do tej pory laureatami byli m.in: Vaclav Havel, Bronisław Geremek, abp Józef Życiński, Andrzej Wajda, Tadeusz Mazowiecki i Władysław Bartoszewski.